Karnawał

Ćwiczenia aparatu artykulacyjnego „mają na celu wypracowanie zręcznych i celowych ruchów języka, warg i podniebienia” [Demel: 1996, s. 19]. Są jednymi z kluczowych w terapii logopedycznej, ponieważ „wyrazistość artykulacji zależy w dużym stopniu od sprawności mięśni narządów mownych” [Sachajska: 1981, s. 79]. Ta grupa ćwiczeń przydaje się jednak nie tylko u pacjentów z dyslalią. Swoje szczególne zastosowanie ma też chociażby u osób z afazją, u których konieczne bywa, poza przywróceniem dostępu do systemu języka, także wypracowanie umiejętności wykonywania celowych, zaplanowanych ruchów artykulatorów.

Zajęcia terapeutyczne, które prowadzę zawsze zaczynam właśnie od usprawniania narządów artykulacyjnych. Korzystam przy tym z ilustrowanych gier planszowych. Zasada gry jest banalnie prosta – kto pierwszy trafi na metę, ten wygrywa.

Ostatnio wykonałam taką grę karnawałową.

Jako że na polach gry są same ilustracje, zadania można dowolnie modyfikować w zależności od potrzeb terapeutycznych. Poniżej do pobrania gra oraz moja propozycja ćwiczeń (instrukcja do gry), a także zestaw opisanych ćwiczeń do wydrukowania i wklejenia podopiecznemu do zeszytu.

plansza gry do pobrania:
https://drive.google.com/file/d/0B4Znt_PeD4EETlRrWXo4dHlkNm9QeHAxdzZocVU5RXlUQXRz/view

przykładowa instrukcja do pobrania:
https://drive.google.com/file/d/0B4Znt_PeD4EEWWhWVGJTYTIyb2l5V0E2dGlsaHlvbXNKSkZv/view

ćwiczenia do wklejenia podopiecznemu do zeszytu – po wycięciu wzdłuż przerywanej linii mieszczą się w zeszycie formatu A5:
https://drive.google.com/file/d/0B4Znt_PeD4EEUUxpeWJXVVZ2WUVGWE41UDYxWkhoOF9KbGtF/view

Bibliografia:

1. Demel Genowefa, 1996, Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne
2. Sachajska Elżbieta, 1981, Uczymy poprawnej wymowy, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

Logopedyczna kawiarnia – inspiracje

Co robić zimą na zajęciach logopedycznych? Kiedy już od rana jest ciemno i buro, na dworze ziąb i plucha, a z okna gabinetu widać, jak na wietrze poruszają się bezlistne gałęzie drzew…?

Można wtedy otworzyć kawiarnię logopedyczną.

Potrzebne materiały to pianka (ja wykorzystałam samoprzylepną z nadrukiem) oraz szablon filiżanki lub innego naczynia. Nie miałam gotowego szablonu, więc zrobiłam swój własny. Narysowałam filiżankę na bardzo grubej tekturze, a następnie ją wycięłam.

Zadaniem dziecka na zajęciach było nazwanie tworzonej przez siebie kawiarni i przygotowanie jej menu. Do menu potrzebne było wybranie pianki, odrysowanie na jej spodzie kształtu filiżanki, wycięcie filiżanki i wklejenie jej do zeszytu oraz ustalenie rodzaju sprzedawanego napoju (np. z podanej listy napojów mających w nazwie głoskę „r”). Na koniec pozostawało jeszcze zadecydowanie, ile wybrany napój będzie kosztować.

Dla moich podopiecznych była to bardzo dobra zabawa, podczas której przy okazji utrwalali ćwiczone głoski i popracowali nad motoryką małą (wycinanie pianki wcale nie jest łatwe dla wszystkich). Szczególną radość u wielu dzieci wzbudziła możliwość samodzielnego ustalenia ceny sprzedawanych produktów. Niektórzy ustalali ceny mniej więcej takie, jakie są w okolicznych kawiarniach. Inni decydowali się na niskie ceny, aby przyciągnąć klientów. Nie brakowało jednak dzieci, które z wielkim uśmiechem na ustach śmiało pisały, że cena filiżanki kawy wynosi kilka milionów…