poniedziałek, 28 stycznia 2019

Pomocne fillcowe dłonie

Wykonałam wczoraj zestaw czterech kolorowych par filcowych dłoni.


Wszystkie dłonie zrobione są z miękkiego i grubego filcu poliestrowego. Aby nie ślizgały się, podkleiłam je za pomocą mocnej taśmy dwustronnej cienką pianką, która trafiła do mnie kiedyś jako wypełnienie jakiejś paczki…


Jak można skorzystać z pomocnych filcowych dłoni w czasie zajęć terapii integracji sensorycznej? Łatwiej chyba byłoby wymienić zabawy, podczas których dłonie się nie przydadzą.

Integrowanie Tonicznego Odruchu Błędnikowego (TOB-u):
  • SAMOLOT – dziecko leży na materacu na brzuchu i trzyma swoje dłonie na leżących przed nim filcowych dłoniach. W pewnym momencie terapeuta wysuwa filc spod dłoni dziecka, co dla dziecka jest sygnałem, że samolot ma ruszyć – dziecko unosi głowę oraz wyprostowane ręce i nogi. Po chwili terapeuta kładzie filcowe dłonie tam, gdzie były wcześniej i wówczas dziecko może wylądować poprzez opuszczenie głowy oraz położenie kończyn w pozycji wyjściowej. Czas lotu samolotu można łatwo modyfikować i tym samym dostosowywać go do potrzeb i możliwości dziecka.
  • PIĄTECZKA – dziecko leży na materacu na brzuchu, a naprzeciwko niego w tej samej pozycji leży terapeuta trzymając w swoich dłoniach filcowe dłonie. Zadaniem dziecka (i terapeuty!) jest na wyznaczony sygnał unieść głowę oraz wyprostowane nogi i ręce… Tak, by razem z terapeutą utrzymać między dłońmi te materiałowe.
Integrowanie Symetrycznego Tonicznego Odruchu Szyjnego (STOS-u):
  • PO ŚLADZIE – terapeuta przygotowuje dużą dmuchaną piłkę i po jednej stronie piłki układa filcowe dłonie (na zmianę lewą i prawą, każda kolejna dłoń musi być kawałek dalej od piłki – jak na poniższej fotografii). Potem dziecko kładzie się na brzuchu na piłce, a terapeuta przetacza piłkę w przód. Dziecko musi trafić swoimi dłońmi w te filcowe i przespacerować się kawałek (nogi muszą pozostać na dmuchanej piłce).
  • TACZKA – terapeuta przygotowuje dłonie tak, jak w poprzednim zadaniu. Dziecko kładzie na brzuchu (głową w stronę filcu) i trzyma swoje dłonie tuż przed tymi materiałowymi. Potem dziecko prostuje swoje ręce, a terapeuta unosi wyprostowane nogi dziecka. Terapeuta trzyma nogi, a dziecko stara się przemieszczać się po wyznaczonej wcześniej filcowej trasie.

Integrowanie Asymetrycznego Tonicznego Odruchu Szyjnego (ATOS-a):
  • DŁOŃ W DŁOŃ – dziecko siedzi po turecku (na kokardkę), a terapeuta układa blisko dziecka w różnych miejscach wszystkie filcowe dłonie. Zadaniem dziecka jest dotknięcie filcowych dłoni swoimi dłońmi… Ale w odpowiedni sposób – prawa dłoń dotyka tych mających kciuk z lewej strony, a lewa dłoń dotyka mających kciuk z prawej strony. W zależności od tego, jak terapeuta ułoży dłonie, dziecko będzie musiało mniej lub więcej razy przełożyć rękę poza linię środkową ciała.
  • SZALONA DROGA – terapeuta układa filcowe dłonie tak, by każda kolejna była trochę dalej niż poprzednie. Następnie dziecko ustawia się na materacu na czworakach i stara się przemieszczać wyznaczoną trasą jednocześnie pilnując, by prawa dłoń dotykała śladu mającego kciuk z lewej strony, a lewa dłoń trafiała na ślad mający kciuk z prawej strony. W zależności od tego, jak terapeuta ułoży dłonie, dziecko będzie musiało mniej lub więcej razy przełożyć rękę poza linię środkową ciała.
Wszystkie wyżej opisane ćwiczenia powinny być korzystne podczas wygaszania odruchu dłoniowo-chwytnego. Wszystkie też powinny sprawdzić się w terapii nastawionej na normalizację pracy układu przedsionkowego i proprioceptywnego.

Podczas takich zabaw warto pamiętać o odwracaniu ról. Większość z zaproponowanych przeze mnie ćwiczeń spokojnie może też być wykonana przez terapeutę w roli pacjenta i pacjenta w roli terapeuty. Dla dziecka to doskonała okazja, by ćwiczyć naprzemienność wykonywanych czynności oraz zwyczajnie poczuć się osobą mającą moc sprawczą. Dla terapeuty to z kolei doskonała okazja, by sprawdzić na sobie trudność różnych zadań.

Jest to też po prostu okazja do dobrej zabawy i umocnienia relacji między dzieckiem a terapeutą.

wtorek, 22 stycznia 2019

Różowe pierogi z boczniakami – przepis na pomysłowe zajęcia

Pierogi to klasyka. Boczniaki z kolei znam dopiero od niedawna, ale już jestem ich wielką miłośniczką. Tak jak i nadziewanych boczniakami intensywnie różowych pierogów.


A co ma piernik do wiatraka (czy też pieróg do terapii)? Ilustrowany materiał terapeutyczny.


Przygotowałam zestaw trzech materiałów, które mogą być pomocne podczas różnorodnych zajęć.

Pierwszy materiał to sam przepis na różowe pierogi:
https://drive.google.com/file/d/0B4Znt_PeD4EEUURoeWVISTc1MlJIT0F2dENhUnZ5bzdpVmFF/view

Drugi materiał to przepis na pierogi, w którym każda czynność do wykonania jest wydzielona graficznie, a dodatkowo jeszcze zilustrowana stworzonym przeze mnie piktogramem:
https://drive.google.com/file/d/0B4Znt_PeD4EENm1pRWRpZHYtaDBMdVA0Vl9zaUp3bUh6d3p3/view

Trzeci materiał to zestaw fotografii, które ilustrują najważniejsze elementy przygotowania różowych pierogów:
https://drive.google.com/file/d/0B4Znt_PeD4EENjNnc1M0aE9MaDlsMmRFTU45YUVoeGgtLWVV/view

Przepisy to w gruncie rzeczy bardzo wdzięczne materiały dydaktyczno-terapeutyczne, bo mają miliony możliwych zastosowań. Rozpoznawanie części mowy? Jasne. Rozwijanie rozumienia relacji przyczynowo-skutkowych? Pewnie. Utrwalanie prawidłowej struktury zdaniowej? Oczywiście. A ilu różnych innych możliwości jeszcze nie wymieniłam.

A jak dokładnie można wykorzystać materiały, które dzisiaj publikuję? Oto kilka propozycji:

Rozwijanie czytania ze zrozumieniem

Zadaniem podopiecznego może być czytanie podstawowej wersji przepisu i dopasowywanie do poszczególnych podpunktów odpowiedniego zdjęcia. Jeśli jest to wersja zbyt trudna, można wykorzystać przepis z piktogramami.

Rozwijanie prawidłowego użycia czasowników

Zadaniem podopiecznego może być czytanie przepisu z piktogramami, a następnie zaznaczanie na zielono¹. W wersji trudniejszej z przepisu można usunąć czasownik i poprosić, by podopieczny uzupełnił go na podstawie kontekstu wyrazowego i/lub piktogramu.

Rozwijanie rozumienia pytań, ćwiczenie logicznego myślenia i argumentowania

Zadaniem podopiecznego może być odpowiadanie na pytania odnoszące się do procesu przygotowywania posiłku. Przykładowe pytania do zadania to:
  • Dlaczego pomidory w blaszce są w małych kawałkach?
  • Dlaczego ciasto na pierogi jest gorące?
  • Dlaczego pierogi są różowe?
W przypadku trudności z odpowiedzeniem, osoba uczestnicząca w zajęciach ma możliwość wsparcia się fotografią lub piktogramem w celu np. wyjaśnienia wysokiej temperatury ciasta na pierogi.

No i polecam też wykorzystanie przepisu w celach kulinarnych.

Przypis:
1. Standardowo w kodzie kolorów w AAC czasowniki zaznacza się w języku polskim na zielono. Myślę, że w przypadku stałego ćwiczenia rozpoznawania lub używania czasowników warto korzystać z tego samego układu barw.

wtorek, 1 stycznia 2019

Zima u logopedy – rebusy

Rozwiązywanie rebusów sprzyja m.in. rozwijaniu analizy i syntezy literowej oraz głoskowej. Może też sprzyjać utrwalaniu głosek. Dzisiaj zamieszczam zestaw czterech zimowych rebusów – słowa będące ich rozwiązaniami zawierają głoskę „ż” („rz”) lub „sz” (bez głosek opozycyjnych).


Rebusy do pobrania:
https://drive.google.com/file/d/0B4Znt_PeD4EEQUFkQzVSc29HLVMzLV9Oc2UwcWk3NnluV3BN/view